Salam buat semua. Kan aku dah katakan! Korang mesti berminat nak baca lebih lanjut tentang perkembangan bas di Klang dan Banting,kan? Pasal itu korang ada kat sini! OK,OK...Aku sambung balik cerita aku semalam. Begini seterusnya ceritanya.....
Selepas merdeka, kerajaan mula memikirkan penglibatan kaum Melayu
dalam pengangkutan bas awam ini. Dasar kerajaan mengkehendaki syarikat-syarikat
sedia ada menjual sebahagian saham –saham mereka kepada pelabur Melayu.
Antaranya:
Syarikat Sri Jaya
ambil alih bas General Transport Company milik usahawan berbangsa Eropah
(1935-1959) . Pada tahun 1959, KL-Klang-Port Swettenham Omnibus Co menjadi milik Melayu.Syarikat bumiputera ini diberi permit untuk laluan sekitar Kuala
Lumpur, Petaling Jaya, Klang, dan Port Swettenham. Perkhidmatan bas ekspres yang
hanya berhenti di Sungai Way diperkenalkan. Syarikat bas awam ini menjalankan 11
trip sehari seawal 615 pagi sehingga 1045 malam.
Bermula 1960
sehingga 1963, banyak mogok dilakukan oleh pekerja-pekerja bas awam ini atas
pelbagai dakwaan. Drebar dan kondaktor bas minta gaji lebih, cuti tahun lebih
atau atas sebab penganiayaan majikan terhadap pekerja mereka yang dibuang
kerja. Mogok mereka disokong sepenuhnya oleh MTUC, kesatuan pekerja
pengangkutan Malaya. Akibatnya, pengguna yang menanggung seksa berhari-hari
kerana ketiadaan bas untuk ke tempat kerja,pasar dan sebagainya. Sebagai
contoh, mogok pekerja Syarikat bas KCOC
di laluan Kuala Selangor-Klang-Banting. Ribuan pengguna terbabit. Akibatnya,
penduduk terpaksa menaiki teksi, kereta sewa dengan tambang yang lebih mahal.
Akhirnya, syarikat bas terpaksa akur dengan kehendak kesatuan.
Namun begitu, pengguna tetap memilih bas awam kerana tambangnya
yang sememangnya murah. Pengguna keretapi KL-Klang dan Port Swettenham juga
kini beralih ke perkhidmatan bas awam Ramai memilih bas berbanding keretapi
kerana keretapi dari Kl- Port mengambil masa 2 jam,sedangkan jika menaiki bas hanya sejam sahaja. Tambahan pula,
perkhidmatan keretapi hanya sehingga jam 9.20 malam, terutamanya pada malam
hujung minggu... susah jika ada function di KL.
Pada 1 Januari 1966, syarikat bas Klang dan Pantai Selangor (KCOC)
menamatkan perkhidmatan kerana mengalami kerugian besar akibat salahurus dan
kompaun kerana tidak membayar cukai sebanyak RM72,000. Syarikat bas Klang
and Coast Omnibus Company (KCOC) dipindah milik kepada Kenderaan Bas Mara Selangor. Selepas pengkoporatannya,
syarikat bas awam ini diberi nama Kenderaan Madah Bhd. Ltd. Penduduk Banting
dan Klang serta Kuala Selangor mula melihat bas berwajah baru di kawasan
mereka. Laluan baru di sekitar Banting diwujudkan untuk memberi kemudahan pengangkutan
awam ke Morib, Klanang,
Kanchong Darat,Permatang Pasir, Sg Buaya dari pekan Banting. Perkhidmatan bas sekitar
Banting bermula dengan hanya 12 buah bas sahaja.
Namun
kegembiraan orang ramai sekitar Banting dengan perkhidmatan bas milik orang
Melayu hanyalah sementara. Pelbagai rungutan timbul akibat sikap drebar dan
kondaktor bas dan ketidakcekapan pihak pengurusan syarikat memenuhi tuntutan
pengguna. Antaranya:
Bas datang
tidak mengikut jadual perjalanan, bas tidak kerap masuk, masa perjalanan ikut
suka drebar sahaja
Kakitangan
syarikat terutama drebar dan kondaktor bas yang kerap bergaduh dengan
penumpang.Layanan kasar terhadap pengguna bas mereka.
Pemanduan
yang membahayakan keselamatan pengguna dan penumpang
Banyak
kerosakan bas ketika perjalanan akibat penyelenggaraan kenderaan yang tidak
mengikut jadual.
Tempoh masa
yang lama untuk mendapatkan bas gantian.
Keadaan dalam
bas yang kotor dan tidak dibersihkan.
Jumlah bas
yang tidak mencukupi berbanding bilangan penduduk di sesetengah kawasan.
Namun, pihak
pengurusan syarikat meletakkan kesalahan kepada pihak lain dengan alas an jalan
raya yang rosak dan berlubang-lubang di laluan Banting- Permatang Pasir- Sungai
Buaya dan keselamatan pekerjanya akibat dipukul penduduk di Kg. Batu 8
Sijangkang. Akibatnya, perkhidmatan ke kawasan-kawasan tersebut dihentikan pada
lewat tahun 1960an. Justeru, ramai penduduk merungut kerana terpaksa membayar
lebih untuk tambang teksi ke Banting. Penduduk juga terpaksa menggunakan
perkhidmatan prebet sapu (kenderaan persendirian) yang pasti mengenakan tambang
sesuka hati mereka. Pada hakikatnya, perniagaan Bas Mara ini tidak
menguntungkan,tetapi lebih kepada perkhidmatan agensi kerajaan itu kepada keselesaan penduduk
luar bandar dan bagi memastikan penguasaan bumiputera dalam bidang pengangkutan
berjaya.
Pada tahun 1968, Sharikat kenderaan Bas Bersatu Maju, sebuah
syarikat milik bumiputera diberi permit
untuk laluan Kapar ke Meru, sebagai tambahan kepada perkhidmatan Bas Mara di
situ.
Pada
1969, selepas Tragedi 13 Mei, terdapat gangguan masa perkhidmatan bas. Semua bas mesti menghentikan perkhidmatan bas mereka sebelum 6.30 petang kerana perintah
berkurung di Kuala Lumpur, Petaling Jaya dan Klang. Keadaan pulih seperti biasa
selepas itu.
Rujukan:
The Straits Times, 14 Julai 1964, Halaman 14
COOL COMFORT FOR THE TOURIST
Berita Harian, 13 September 1964, Halaman 1
$100,000 lagi untok Nona Lai Yoke Heong
The Straits Times, 21 Julai 1966, Halaman 11
$6,500 award to girl injured by bus
Berita Harian, 11 September 1967, Halaman 5
Bas2 MARA: Lima kampong terlibat
Rujukan:
The Straits Times, 14 Julai 1964, Halaman 14
COOL COMFORT FOR THE TOURIST
Berita Harian, 13 September 1964, Halaman 1
$100,000 lagi untok Nona Lai Yoke Heong
The Straits Times, 21 Julai 1966, Halaman 11
$6,500 award to girl injured by bus
Berita Harian, 11 September 1967, Halaman 5
Bas2 MARA: Lima kampong terlibat
Tiada ulasan:
Catat Ulasan